papadimitriou apost 2Η ομοφυλοφιλία είναι πανάρχαιο γνώρισμα των ανθρωπίνων κοινωνιών. Είναι από τα πάθη, που δεν «καλλιέργησε» πρώτη η νεωτερικότητα, δηλαδή η κοινωνία της πλήρους αποστασίας από τον Θεό με την άρνηση της ύπαρξής Του.

Στο βιβλίο της Γενέσεως της Παλαιάς Διαθήκης αναγράφεται η παραδειγματική τιμωρία από τον Θεό των κατοίκων των Σοδόμων και των Γομόρρων, παρά τη Νεκρά Θάλασσα. Βέβαια σύγχρονοι άνθρωποι, μηδέ πολλών Εβραίων εξαιρουμένων, θεωρούν το βιβλίο ως την εβραϊκή μυθολογία. Το ενδιαφέρον τους επικεντρώνουν στην ομοφυλοφιλία στην αρχαία Αθήνα, που, βέβαια, διέφερε ουσιωδώς από τη σύγχρονη μορφή της.

                Ως χριστιανική κοινωνία, υποτίθεται, το θέμα πρέπει να εξετάσουμε υπό το πρίσμα της διδασκαλίας του Χριστού. Ο Χριστός ελάχιστα ανέπτυξε το θέμα των γενετησίων σχέσεων μεταξύ των δύο φύλων, που ο Θεός δημιούργησε. Ευλόγησε τον γάμο στην Κανά και χαρακτήρισε τον άλλο, μετά από διάζευξη, μοιχεία, δεν κατέκρινε όμως τη μοιχαλίδα, που οι πολίτες ήθελαν να λιθοβολήσουν, σύμφωνα με τον μωσαϊκό νόμο. Ο Απόστολος Παύλος, τις επιστολές του οποίου η Εκκλησία θεωρεί θεόπνευστες, έχει ασχοληθεί περισσότερο με τις γενετήσιες σχέσεις. Χαρακτήρισε την ομοφυλοφιλία πάθος ατιμίας.

                Στο διάβα των αιώνων, οι χριστιανοί, αποκλίνοντας από τον λόγο του Ευαγγελίου, έδωσαν ιδιαίτερη έμφαση στα καλούμενα σαρκικά αμαρτήματα. Μάλιστα η στάση έναντι του γενετησίου ενστίκτου αποτέλεσε τη λυδία λίθο κρίσης και κατάκρισης στον κώδικα της πουριτανικής ηθικής. Ο Ιησούς Χριστός και οι Πατέρες της Εκκλησίας ως επίκεντρο της διδασκαλίας τους είχαν τη στηλίτευση της υπερηφάνειας, της υποκρισίας και της πλεονεξίας, πάθη, από τα οποία διακατεχόμαστε οι πλείστοι.

                Η Εκκλησία σαφώς καταδικάζει την ομοφυλοφιλία ως πάθος, δεν καταδικάζει όμως τον κυριευμένο από το πάθος, τον οποίο μας διδάσκει να αγαπούμε ως πάσχον πλάσμα του Θεού. Είναι τόσο ξεκάθαρη η διδασκαλία, που δεν χωρά παρερμηνεία. Κάποιοι, επηρεασμένοι από τον πουριτανισμό βάλλουν, μάλιστα με εμπάθεια, κατά των ομοφυλοφίλων. Άλλοι όμως, αυτοπροβαλλόμενοι ως αγαπώντες, μάλιστα και μεγαλόσχημοι κληρικοί, στις συνεντεύξεις τους εκφράζονται επιδιώκοντας πρωτίστως να κερδίσουν τις εντυπώσεις των εκκοσμικευμένων και ανερμάτιστων δημοσιογράφων του συρμού. Η καταδίκη δεν είναι έργο των ανθρώπων αλλά του Θεού. Ο λόγος δεν γίνεται περί ομοφυλοφίλων αλλά περί ομοφυλοφιλίας, την οποία η Εκκλησία καταδικάζει απερίφραστα. Και αν έχουν αλλάξει οι κοινωνικές συνθήκες, όπως καυχώνται οι υπηρέτες του συστήματος εξουσίας, που ζητούν να προσαρμοστεί η Εκκλησία σ’ αυτές, το εκκλησιαστικό σώμα οφείλει να εμμένει με άκρα αυστηρότητα στη διδασκαλία της Εκκλησίας ή να αποχωρεί. Ουδείς άνθρωπος έχει το δικαίωμα να μεταβάλει τη διδασκαλία του Θεού.

                Οι ομοφυλόφιλοι πρέπει να είναι συμπαθείς, ως αυτοκαταστροφικοί, όταν δεν προκαλούν υπερηφανευόμενοι και όταν δεν είναι καταστροφείς ως παιδόφιλοι αγοριών. Λόγω ενυπάρχοντος κινδύνου, η υιοθεσία τέκνου συνιστά έγκλημα κατά απροστατεύτων ανηλίκων. Ο όρος παιδόφιλος είναι άκρως παραπλανητικός.

Οι υπερήφανοι, οι αλαζόνες και οι άπληστοι συνάνθρωποί μας είναι υποταγμένοι σε πολύ φοβερότερα πάθη, που έχουν δυσμενέστατες συνέπειες σε βάρος δισεκατομμυρίων συνανθρώπων μας. 10.000.000 παιδιά πεθαίνουν, κατ’ έτος, από πείνα ή ασθένειες, που στις οικονομικά ανεπτυγμένες, λόγω αρπαγής, χώρες, αντιμετωπίζονται ακόμη και χωρίς βοήθεια γιατρού. 1.000.000.000 συνάνθρωποί μας δεν έχουν πρόσβαση σε πόσιμο νερό. Εκατομμύρια υποφέρουν από τα δεινά των πολέμων και γεύονται το δράμα της προσφυγιάς. Όσοι λοιπόν διαμαρτύρονται κατά των δικαιωμάτων των ομοφυλοφίλων παραμένοντες ανάλγητοι μπροστά στις συμφορές που οι ισχυροί προκαλούν σε δισεκατομμύρια συνανθρώπων μας είναι υποκριτές.

                Οι ομοφυλόφιλοι δεν θα αποκτούσαν δικαιώματα ακόμη και στις σύγχρονες κοινωνίες των δικαιωματιστών, αν δεν είχαν ισχυρή υποστήριξη από το παγκόσμιο σύστημα εξουσίας, το ολέθριο για τον σύγχρονο άνθρωπο. Οι ισχυροί του πλανήτη, μη υπερβαίνοντες το 1% του πληθυσμού μαζί με τους κατά τόπους υπηρέτες τους, τα γκόλντεν μπόυς, καρπώνονται το 90% του πλούτου, αφήνοντας το υπόλοιπο 10% σε δισεκατομμύρια συνανθρώπων μας! Οι κυρίαρχοι, λόγω οικονομικής ισχύος, έχοντας υποτάξει τις κυβερνήσεις, στοχεύουν πλέον εμφανέστατα στον αφανισμό της ιδιοπροσωπείας των λαών και την κατάρρευση των κοινωνιών. Αυτοί προωθούν την ομοφυλοφιλία! Συνεπώς όλοι οι «προοδευτικοί», που κόπτονται υπέρ των δικαιωμάτων των ομοφυλοφίλων, είναι εν γνώσει ή εν αγνοία τους υπηρέτες των πλουτοκρατών, μάλιστα οι αυτοαποκαλούμενοι αριστεροί, οι έχοντες πλήρη σύγχυση στην επιλογή μεταξύ Μαρξ και Φρόυντ.

                Τις παρελάσεις υπερηφάνειας στηρίζουν σε όλες τις χώρες οι κατά τόπους πρεσβείες και προξενεία των ΗΠΑ. Πολυεθνικές εταιρείες, που ως καρχαρίες έχουν κατασπαράξει τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες, είναι χορηγοί των παρελάσεων. Επίσης ιδρύματα ιδρύματα κύκλων εγχωρίων πλουτοκρατών. Αυτά δεν τα βλέπουν, εκείνοι που αγωνιούν για τις εξελίξεις και φθάνουν μόνο μέχρι του να καταγγείλουν κάποιον δήμαρχο; Πόσοι τολμούν να φωνάξουν «φονιάδες των λαών Αμερικάνοι»; Αλλά αυτό είναι σύνθημα άλλων! Όχι βέβαια πως ευθύνεται ο λαός των ΗΠΑ αποκλειστικά, επειδή η ηγεσία του είναι η αιχμή του δόρατος της νέας τάξης πραγμάτων. Κυβέρνησή της έδωσε εντολή σε «επιστήμονα» να «ανακαλύψει» το γονίδιο της ομοφυλοφιλίας, ώστε να καμφθούν οι αντιρρήσεις βουλευτών στην ψήφιση του νομοσχεδίου για το δικαίωμα να υπηρετούν στον στρατό των πλείστων εισβολών και ομοφυλόφιλοι! Και εκείνος το «ανεκάλυψε»! Και η ψυχολογική Εταιρεία των ΗΠΑ, μετά από έξι εκδόσεις βιβλίου της, στο οποίο περιλάμβανε μεταξύ των γενετησίων διαστροφών την ομοφυλοφιλία, στην έβδομη την διέγραψε. Και πλείστοι επιστήμονες, φιμώνοντας τη συνείδησή τους, σιωπούν. Και οι πολιτικοί επωφελούνται, ώστε να εκτελούν τα διατασσόμενα, με το επιχείρημα ότι η Επιστήμη απεφάνθη! Ουαί υμίν γραμματείς και φαρισαίοι υποκριταί!

                Η παρέλαση υπερηφάνειας των ομοφυλοφίλων καθιερώθηκε πλέον στις «αναπτυγμένες» χώρες! Αλλά για ποιόν λόγο είναι αυτοί υπερήφανοι; Τί να πει η πολύτεκνη μάνα που ξημεροβραδιάζεται να τα προλάβει όλα; (Ας μη τα γεννούσε, απαντούν). Τί να πει ο κτηνοτρόφος, που δεν έχει σχόλη 365 ημέρες το έτος; (Ας σφάξει το κοπάδι του, απαντούν). Τί να πει η νοσηλεύτρια, που ξενυχτά στο κρεβάτι του βαρειά ασθενούς; (Ας κοιμηθεί, απαντούν). Η Κυβέρνηση, εκτελώντας εντολές έξωθεν, αφού η εξουσία της δεν πηγάζει από τον λαό, θέλει να δώσει και άλλα δικαιώματα, σε κίνηση πλήρους εκθεμελίωσης της κοινωνίας, που κάποιοι υποκριτικά ή αφελώς αποκαλούν ακόμη ελληνορθόδοξη! Αλλά έχουν αυτοί πλέον περισσότερα από τους λοιπούς, που κινδυνεύουν να απωλέσουν τα στοιχιεώδη, από τον πατέρα που απειλείται με υποβάθμιση σε γονέα Α, και τη μητέρα, που απειλείται με υποβάθμιση σε γονέα Β΄! Και οι βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος καλούνται να δείξουν κομματική πειθαρχία φιμώνοντας τη συνείδησή τους, προκειμένου να είναι εν δυνάμει βουλευτές και κατά την επόμενη τετραετία!

                Γάμος, από την αρχή της ανθρώπινης ιστορίας μέχρι πριν από δεκαετίες ήταν η ένωση δύο προσώπων διαφορετικού φύλου ενώπιον θεών ή Θεού, οποιασδήποτε θρησκείας, η οποία ένωση ευλογείτο από ιερέα. Κατά τη νεωτερικότητα νομοθετήθηκε, ορθά, και ο πολιτικός γάμος ερήμην Θεού και ενώπιον δημοτικού άρχοντος για τους άθεους και άθρησκους. Το εκθεμελιωτικό των κοινωνιών μισάνθρωπο σύστημα εξουσίας θέλει να ευτελίσει τον γάμο περαιτέρω επικυρώνοντας νομοθετικά την ομοφυλοφιλική σχέση ως γάμο, καθώς δεν θεωρεί αρκετό τον χαρακτηρισμό σύμφωνο συμβίωσης!

                Το σύνταγμα της χώρας μας στο προοίμιό του έχει επίκληση στο όνομα της Αγίας Τριάδος. Όλα τα ψηφισθέντα αντιευαγγελικά νομοσχέδια, νομιμοποίησης της έκτρωσης, αποποινικοποίησης της μοιχείας, αυτομάτου διαζυγίου, συμφώνου συμβίωσης ομοφυλοφίλων, είναι αντισυνταγματικά. Η Ιεραρχία όμως της Εκκλησίας αδράνησε μη προσβάλλοντάς τα στο Συμβούλιο της Επικρατείας! Θεωρούνται καταπατητές του συντάγματος στη χώρα μας μόνο οι επίορκοι αξιωματικοί της επταετίας. Οι «δημοκράτες» έχουν το δικαίωμα να το καταπατούν ασύστολα εκτελώντας έξωθεν εντολές!

                Δημοψήφισμα για τον χωρισμό Πολιτείας από την Εκκλησία θα ήταν έντιμη για τους πολιτικούς διέξοδος και αποφυγή της κατ’ επανάληψη επιορκίας τους. Αλλά η εξουσία στη χώρα, που γέννησε τη δημοκρατία, τρέμει το δημοψήφισμα. Δεν είναι εύκολο το ΟΧΙ να ερμηνεύεται ως ΝΑΙ. Και παρά τον εκμαυλισμό, ο ελληνικός λαός διατηρεί στοιχεία της πολύτιμης παράδοσής του. Γι’ αυτό όλα τα σε βάρος του θέματα περαιώνονται εντός της Βουλής με την εντολή περί κομματικής πειθαρχίας!

                                                                                               «ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ»