Παρασκευή 1 Νοεμβρίου 2013
ΣΙΩΠΗ ΚΑΙ ΝΥΧΤΑ ΕΧΟΥΝ ΤΟ ΙΔΙΟ ΧΡΩΜΑ
της Ντίνας Δαρδούμπα
Κι αυτό το βράδυ η σιωπή με έχει φυλακίσει
στου παρελθόντος τις ανήλεες στιγμές,
το χέρι τρέμει προσπαθώντας να μιλήσει,
χάνονται οι σκέψεις σε υπόγειες στοές.
Γιατί να ζωγραφίσω ό,τι με παιδεύει
αφού θα είμαι ο μόνος που θα δω;
Άλλο πια η παλέτα δε με σαγηνεύει,
μονάχα ένα χρώμα έχει μουντό.
Βγαίνω να ξεγελάσω τον εαυτό μου,
η νύχτα έχει τόσες ομορφιές,
μα κουβαλώ μαζί τον τύραννό μου
που μ' εμποδίζει να γευτώ χαρές.
Γιατί έχω γίνει ένα με τη νύχτα
και επιτρέπω τον εαυτό μου να σκεπάζει;
Θα της ξεφύγω...Τα ύπουλά της δίχτυα
θα κομματιάσω. Δε θα με τρομάζει.
Σιωπή και νύχτα έχουν το ίδιο χρώμα
κι αν είναι κάτι που μπορώ να κάνω ακόμα
είναι μια πινελιά να βάλω φως
κι όταν διαλυθεί το μαύρο της ψυχής μου,
δε θα θρηνώ τ' απομεινάρια της ζωής μου,
θα νιώθω σαν ένας μικρός θεός.