nikif27.12 4135Δὲν σών’ νὰ μᾶς λιέη αὐτὴν ἡ μάνναμ’ ἱστουρίις ἀ κὶ παροιμίις. Μαζὶ μὶ τ’χάραξ’ γκαλντιρίμ’ γιὰ τν Ἀργασταριὰ μὶ τοὺ γουμάρ’ ἀμπρουστά (μὶ τοὺ συμπάθχιου), σήμιρα μᾶς εἶπι κι ἄλλου ἕνα. Ὅτ’ τοὺ γουμάρ’ ἔχ’ πιρσσότιρ’ νουὴ (νοῦ-νουημουσύν’-μνυαλὸ) ἀπ’ τςἀνθρῶπ’…

Κι πῶς τοὺ λὲς αὐτόϊας, μά, ‘νεἴπάμι; Νὰ ρὰ πιδγιά. Ὅταν πάηνάμι σὶ καμνιὰ δλειά, κι ὅπους βγιαζουμάσταν, σκόνταφτι τοὺ γουμάρ’, ἔπιφτι καταῆς. Σκώνουμάσταν καλά. Ἅμα ὅμους πάηνάμι ξανὰ ἀπ’ τοὺν ἴδγιου τοὺν δρόμου ἄλλ’ φουρά, κι πιρνούσαμι ἀπ’ τοὺ ἴδγιου σημείου, ἴβλιπνις τοὺ γουμάρ’ κι ἔκλουθι. Ὅπους λέν’ στς δρόμ’, ἔφκιανι παράκαμψ’ (diviation, ἀπ’ λέν’ κι στ’θκή μας ‘νἸβρώπ’). Μὸ ρά, δὲν πατοῦσι ξανὰ στοὺ ἴδγιου σημείου, ὅπ’ σκόνταψι, ὅσις κι ἂν τοὺν ἔρχνις μὶ τοὺ φόρτουμα, κι ἂς εἶχαν πιράσ’ χρόνια».

Τώρα τὶ νὰ πῆς γιὰ τς ἀνθρῶπ’; Πόσις φουρὲς φκιάνουμι τοὺ ἴδγιου ζαράλ’; Φκιάνουμι τοὺ σαλὸ κι ξαναφκιάνουμι ὅλα τὰ σαλίτκα.  Καταλαβαίνουμι, ὅτ’ εἶνι ντὶπ στραβό, ἀλλὰ τοὺ ξαναφκιάνουμι, μέχρι νὰ τηροῦμι τοὺν οὐρανὸ ἢ ἀπ’ ‘ναὐλὴ τςφυλακῆς, ἢ ἀπ’ τοὺ μνημούρ’, ἢ ἀπ’ ν’ἀκόλασ’… Θιὸς φυλάξ’ ὅλ’.

Ὅμους ἀκόμα δγυὸ σειρὲς γιὰ τὰ γουμάργια. Λιέει μνιὰ ἱστουρία. Ἕνας καμηλέρς εἶχι κάνα σαρανταριὰ καμῆλις κι ἔφκιανι μιταφουρές. Ὅταν ἦρθι ἡ ὥρατ’ νὰ πιθάν’ πῆγι κι τς ζήτηξι σχώρησ’, ἂν καμνιὰ φουρὰ τςεἶχι λαβίξ’. Κιαὐτὲς τοὺν εἶπαν, «ἀφιντικό, ὅλα ἦταν καλὰ κι μᾶς ἀγαποῦσις. Ὅμους ἀμπρουστὰ ἀποὺ τιμᾶς εἶχις ἕνα γουμάρ’ κι μᾶς οὑδηγοῦσι. Ἰμᾶς μᾶς ἀγόρασις τν καθιμνιὰ ἀποὺ δέκα λίρις χρυσές, κι τοὺ γουμάρ’ τ’ἀγόρασις μὶ δέκα δικάρις τρύπχις. Αὐτόϊας μόνου μᾶς ἔκιγι τὰ τζιγέργια κι μᾶς στιναχουροῦσι πουλύ». Τότι τ’ἀφιντικὸ τς εἶπι. «Ἂχ πιδγιάμ’ καλά. Ἔτσιας γένιτι κι στ’ ζουὴ μὶ τςἀνθρῶπ’. Εἶνι ἀνθρῶπ’ π’ἀξίζν πουλλὲς λίρις, κι ὅμους ἀμπρουστάτς εἶνι γουμάργια κι τς κυβηρνοῦν ἀ κὶ ψηφίζν γιὰ τ’ζουή τς………….».

Μὴ χαζὰ ρά, μὴ χαζὰ ρά. Ἀπ’ ὅπ’ κι ν’ἀρχινίσ’ οὕλου τοὺ ἴδγιου εἶνι. Ἡ θκόζμας ἡ παπαΝικόλας ἴλιγι, «τὄχουμι γιρὰ καράχαμένου». Κι ἡ Γκισιλούλτς ἴλιγι, «μόναχα ἂν βάλ’ τοὺ χέριΤ’ ἡ Γιαραμπῆς».

Τὶ τοὺ θέλτς; Ὅπ’ ν’ἀκουμπήησ’ πουνάει. Ἄστα κι μὴν τὰ σκαλνᾶς…

Εἶνι νὰ κλαῖς ὅλ’ τ’μέρα.

Ἄει παπαδγιὰ Ἀφρουδίτ’

γράψιμου ἀρ.νι.μα.

προυΐ παρασκιουβὴ15φλιβάρ’2019.

nikiforos 2