Πληροφορήθηκα ότι σήμερα (χθες) Μεγάλη Παρασκευή 26 Απριλίου 2019, στην πλατεία του χωριού αναβίωσε το καθιερωμένο παλιότερα αυτή τη μέρα παιχνίδι «γκιόσια». Ένα παιχνίδι, που παιζόταν συνήθως από ηλικιωμένους, με εφόδια 4 ημικυλινδρικά χειροποίητα ξυλάκια με εγκοπές, ένα πινακίδιο ή οποιαδήποτε επιφάνεια που χαράσσονταν με κεραμίδα ή κάρβουνο και οι τσιουκανίδες (μικρές στρογγυλεμένες  πέτρες, 2,3 ή 4 αποχρώσεων, όσων και οι παίκτες).

Γύρισα το χρόνο πίσω, στα παιδικά μου χρόνια…

Και ανέσυρα από το αρχείο* μια ξεθωριασμένη ασπρόμαυρη φωτογραφία αυτής της μέρας, αυτού του παιχνιδιού της Μεγάλης Παρασκευής.

Ανθρώπων που «έφυγαν»… Κατά σειρά, βλέποντας από αριστερά προς δεξιά:

Κουτουλουκώτσιους (Κώστας Κωτούλας), Ζαραβιγκουζιώγας (Γιώργος Ζαραβίγκας), Ξινουγκουντής (Κων/νος Σταθόπουλος), Χαϊνταρουκώτσιους (Κων/νος Χαϊντάρης-Χαϊδαρόπουλος) και Γκουριαμουβαγγέλης (Βαγγέλης Παπαγεωργίου).

Το πώς είχαν καθιερωθεί τα «γκιόσια» αυτή τη μέρα είναι ένα ερώτημα. Η πιο απλή εξήγηση είναι ότι τη Μεγάλη Παρασκευή, μέρα γενικευμένου πένθους τότε, που δεν γινόταν καμιά εργασία, στα δε καφενεία δεν επιτρεπόταν να παίζουν χαρτιά και σέρβιραν μόνο καφέ, οι άνθρωποι φαίνεται να βρήκαν κάποια διέξοδο απασχόλησης σε αυτό το παιχνίδι, που με την πάροδο των χρόνων είχε καθιερωθεί.

Μια δεύτερη εκδοχή θα μπορούσε να είναι ο σταυρός που σχηματίζεται στο χτύπημα των ξύλων στη διαδικασία του παιχνιδιού, που συμβολικά παραπέμπει στη σταύρωση του Θεανθρώπου.

* συλλογή π.Νικηφόρου

ΓΜ/mikrovalto.gr