Ἀδέλφια μου Μακεδόνες. Ἀγαπητέ μου Δήμαρχε Ἑορδαίας.

Μεταφέρω πρῶτα τὶς εὐχὲς τοῦ Σεβ. Μητροπολίτη μας π.Θεοκλήτου, ποὺ τὴν ὥρα αὐτὴ ὁμιλεῖ γιὰ τὴ Μακεδονία μας στὴ Φλώρινα.

ΑΠΟΨΕ ΣΤΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΜΑΣ θέλω νὰ μιλήσω μὲ τὴν καρδιά μου, στὴν καρδιά σας.

Ἡ στεῖρα πολυγλωσσία τῆς πολιτικῆς, ποὺ χαράζει μὲ τὸν χάρακα τὰ σύνορα τῶν λαῶν, δὲν γλυκαίνει τὴν καρδιά μας. Εἶναι ἡ λογικὴ τῶν Ἐμπόρων ἢ Καπήλων τῶν Ἐθνῶν. Εἶναι ἡ λογικὴ αὐτὴ ποὺ κάποτε εἶχε κάμει τὸν «στραβοραγιᾶ κωλόπανο τῶν στραβοΤούρκων καὶ σήμερα τῆς στραβοΕὐρώπης» (Μακρυγιάννη, Ὁράματα). Εἶναι ἡ λογικὴ ποὺ τὰ μετράει ὅλα μὲ τὸν παρᾶ! Γιαὐτὸ καὶ ἡ τυραγνία μας συνεχίζεται ἀπὸ τὸ 1821.

Κι αὐτοὶ οἱ κάτω; Δηλαδὴ οἱ χοντρὲς καρέκλες τῆς Ἀθήνας. Εἶναι ἕτοιμοι νὰ δώσουν ὅλα τὰ πολύτιμα «τζιβαϊρικά μας». Ὅσο κι ὅσο. «Παπᾶδες καὶ λαέ, θερμόαιμοι καὶ περιθωριακοί, μὴ δημιουργεῖτε θέματα. (Τὰ ἴδια ἔλεγαν καὶ τὸ 1900). Ὑπάρχει ἐκλεγμένη κυβέρνηση. (Ὅσο ὑπῆρχε καὶ τὸ 1900!) Δὲν εἶναι ἁρμοδιότητα τῆς Ἐκκλησίας τὸ ὄνομα τῆς Δημοκρατίας τῶν Σκοπίων». Ἔτσι ἀπεφάνθη μιὰ πολὺ χοντρὴ καὶ ροδοκόκκινη καρέκλα τοῦ Κράτους. Εἶναι αὐτὲς οἱ καρέκλες ποὺ ψήφισαν τελευταῖα ὅλες τὶς ἀηδίες, τὶς ὁποῖες θὰ ζήλευαν ἀκόμη καὶ οἱ αἰσχρότατοι Τιβέριος καὶ Καλιγούλας. Αὐτὲς τὶς ἄψυχες καρέκλες, ποὺ ἀσέλγησαν στὰ δύο μεγαλειώδη Συλλαλητήρια Θεσσαλονίκης καὶ Ἀθήνας, ἀπόψε στὸ ΠανΕορδαϊκὸ Συλλαλητήριό μας, καὶ στὴ Φλώρινα, καὶ στὴν Καστοριά, καὶ σὲ ὅλην τὴ Μακεδονία μας, θέλουμε νὰ τὶς βάλουμε ὅ,τι τὶς χρειάζεται. Ἢ ξύπνημα, ἢ ζωή, ἢ φωτιά.

ΑΠΟΨΕ. Στὶς πόλεις τῆς ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ καὶ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ, ὅπου γίνονται τὰ Συλλαλητήρια, τοῦ πάντοτε ξεγελασμένου λαοῦ, χτυπάει ἡ καρδιὰ τοῦ ΕΘΝΟΥΣ. Ναί. Ἐμεῖς εἴμαστε τὸ Ἔθνος. Ὅπως τὸ ’21 καὶ τὸ ’40. Στὶς χοντρὲς καρέκλες τῆς Ἀθήνας στρογγυλοκάθεται τὸ Κράτος. Καὶ τὸ Ἔθνος δικαιοῦται νὰ ὑψώση φωνή. Καὶ νὰ δώση πνοὴ ζωῆς στὸ ἄψυχο Κράτος. Αὐτὴ ἡ φωνὴ τοῦ λαοῦ νὰ εἶναι τὸ ἰσχυρότερο χαρτί τους. Ἐκεῖ στὶς διαπραγματεύσεις τους μὲ τὶς ἄλλες ἄψυχες καρέκλες τῶν Ἐμπόρων τῶν Ἐθνῶν. Δὲν εἶναι μόνοι τους. Εἴμαστε ΟΛΟΙ!

ΚΑΙ ἂν ὁ Πατριάρχης μας συμβάλη στὴ λύσι ἀναγνωρίζοντας τὸ Αὐτοκέφαλο τῆς «Μακεδονικῆς Ἐκκλησίας Σκοπίων», ποὺ διετέλεσε δυστυχῶς τὸ ποδόμακτρο τοῦ ἄθεου Τίτο, ὡς Ἀρχιεπισκοπὴ Ἀχρίδος. Τότε λύσι νὰ εἶναι καὶ ἡ ὀνομασία τους, ὡς Δημοκρατία τῆς Ἀχρίδος, ποὺ εἶναι καὶ ὁ τόπος τους, χωρὶς τὶς λιγοῦρες ποὺ εἰσηγεῖται ὁ ταχυδρόμος τοῦ ΟΗΕ. Τὶ κι ἂν διετέλεσαν ψευτοΓκαιμπελικὰ γιὰ μιὰ ἑβδομάδα ὡς «Μακεντόντσι»; Κι ἐμεῖς ὅλοι εἴμαστε τριάντα αἰῶνες Μακεδόνες! Τὶ νὰ μετρήσουμε καὶ τὶ νὰ συγκρίνουμε;

ΑΔΕΛΦΙΑ ΜΟΥ. «Ἔχουμε δικαίωμα ἀντίστασης στὸν ἐκπεσμὸ», γράφει αὐτὲς τὶς μέρες εὐστόχως φιλοσοφῶν, (Χρ. Γιανναρᾶς). Θὰ πρόσθετα ἀντίστασι καὶ στὸ ξεπούλημα μὲ ἐκπτώσεις, ὅσο κι ὅσο, ἀνταλλάσσοντας τὰ πολύχρωμα γυαλάκια τῶν Σπανιόλων μὲ τὰ ἀκριβὰ μαργαριτάρια ἡμῶν τῶν ἰθαγενῶν Ἰνδιάνων!

ΑΔΕΛΦΙΑ. Αὐτὴν τὴν ὑπέροχη ἀντίστασι ἔπραξαν οἱ θυσιασθέντες Μακεδονομάχοι μας. Ὁ καπετὰν Φούφας, ποὺ θὰ γιορτάσουμε τὴν Κυριακὴ στὸν Φούφα. Αὐτὸ ἔπραξε καὶ τὸ ἐπίσημο σφάγιο τοῦ ἀγῶνα, ὁ Παῦλος Μελᾶς.

ΜΕΤΑ ΤΗ ΘΥΣΙΑ ΤΟΥ, ΕΙΠΑΝ. –Δὲν ξέραμε, ὅτι ζοῦσε μεταξύ μας ἕνας ἥρωας. Ἄλλοι εἶπαν. -Ἦταν πατριώτης ὁ καημένος! Ἄλλοι ξεστόμισαν. –Τὶ βλάκας, νὰ πάη νὰ σκοτωθῆ. Ἄλλοι θαύμασαν καὶ χάσκοντας εἶπαν, -Δὲν ἀγαποῦσε τὴ ζωή; Ἦταν μέσα στὰ πλούτη, μὲ καριέρα, μὲ καλοπέρασι, μὲ γυναῖκα καὶ παιδάκια. Τὶ ἤθελε τὰ βουνὰ μὲ χιόνια καὶ βροχές; Ἄλλοι ἄψυχοι, σὰν τὶς σημερινὲς καρέκλες, εἶπαν, Κρῖμα στὸ παλληκάρι! Πῆγε ἄδικα. Χαραμίστηκε. Ὁ λαὸς ὅμως, ὅπως κι ἀπόψε, τὸν θαύμασε! Τὸν τραγουδοῦν δακρύζοντας, ἀκόμη καὶ σήμερα στοὺς γάμους, στὰ ντόπια χωριά μας! Ποῦ νὰ τὰ καταλάβουν αὐτὰ οἱ καρέκλες τῆς Ἀθήνας...

Κι ὁ Λαὸς εἶπε, ΕΥΓΕ ΣΤΟ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙ!

ΕΝΑ κοριτσάκι στὴ Βέροια, ὅταν τὸ ρώτησαν ποιὸς εἶναι ὁ βασιλιᾶς τῶν Ἑλλήνων, χωρὶς δισταγμὸ ἀπάντησε,

-Ὁ Παῦλος Μελᾶς. (Μακ. Ἡμερ. 1911 σελ 207,Ἴδα Μαρτ καὶ Ἡρώων αἷμα 1907 σελ 121).

Ζήτω οἱ Μακεδονομάχοι μας. Ζήτω ἡ Μακεδονία μας.

Σημ. admin: Οι φωτογραφίες είναι από  ptolemeos.gr