Η περιοχή των Μεταλλείων αμιάντου καλύπτεται από ρωγματωμένα υπερβασικά πετρώματα τα οποία είναι ακατάλληλα για να φιλοξενήσουν ΧΥΤΑ αμιαντούχων υλικών.

Οι λόγοι της ακαταλληλότητας είναι:

1) Τα πετρώματα αυτά έρχονται σε επαφή με τα ανθρακικά πετρώματα που φιλοξενούν τα καρστικά νερά από τα οποία υδρεύονται τόσο η Κοζάνη όσο και τα Σερβια αλλά και άλλοι οικισμοί.

2) Λόγω της ισχυρής ρωγμάτωσης το ξέπλυμα των τοξικών υλικών, που θα προκύψει τόσο από τη υδρόλυση των συνδετών που απαντά στα προϊόντα αμιάντου, όσο και από άλλα συνοδά επιβλαβή υλικά, θα μεταφερθεί στον υδροφόρο της περιοχής και στην παρακείμενη τεχνητή λίμνη.

3) Τα τριαδικοιουρασικά μάρμαρα (φιλοξενούν τα νερά), που υπόκεινται των πετρωμάτων του αμιάντου όπου προτείνεται ο ΧΥΤΑ σε όλη την περιοχή συνδέονται μεταξύ τους.

Για τους λόγους αυτούς είναι αδύνατον κατά την γνώμη μου να δημιουργηθεί χώρος απόθεσης υλικών αμιάντου. Κατάλληλος χώρος είναι τα ιζηματογενή αδιαπέρατα πετρώματα των ορυχείων της ΔΕΗ όπου έγινε η εξόρυξη του λιγνίτη.

Κύριοι δεν επιτυγχάνεται ανάπτυξη με τέτοιες απερίσκεπτες επιβλαβείς ενέργειες οι οποίες θα μας βλάψουν μελλοντικά.

(Μια ενδιαφέρουσα επιστημονική άποψη, που αναρτήθηκε ανώνυμα, σαν σχόλιο στο aivres, σε σχετικό άρθρο)