Εκτύπωση

Σάββατο 30 Ιουνίου 2012/ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

5ο Εργαστήριο-συμπόσιο γλυπτικής και αρχαίας ζωγραφικής

στο Αρχαιολογικό Μουσείο Αιανής

Από 2-14 Ιουλίου 2012

.

4simpaianproskl30.6.12Για πέμπτη συνεχόμενη χρονιά πραγματοποιείται στον αύλειο χώρο του Αρχαιολογικού Μουσείου Αιανής η παραπάνω δράση. Όταν ξεκίνησε το 2008 η πρώτη διοργάνωση του Εργαστηρίου-Συμποσίου, σκοπός των διοργανωτών και των γλυπτών, που συμμετείχαν, ήταν η διερεύνηση των ιδιοτήτων των ντόπιων μαρμάρων (Τρανοβάλτου Κοζάνης), τα οποία, όπως έχει αποδειχθεί από την επιστημονική έρευνα, χρησιμοποιήθηκαν κατά την αρχαιότητα για την κατασκευή γλυπτών, ορισμένα από τα οποία σώθηκαν και εκτίθενται σήμερα στο Αρχαιολογικό Μουσείο Αιανής. Στο περιβάλλον, φυσικό και κοινωνικό, εντάσσονται οι αρχαιότητες, ο άνθρωπος και ό,τι δημιούργησε, δηλαδή ο πολιτισμός του. Η χρήση του ορυκτού πλούτου από τον άνθρωπο δεν είναι φαινόμενο σύγχρονο, είναι αρχαίο και έχει συνδεθεί με την επιβίωσή του.

Από τη χρήση αυτή εξαρτήθηκε η βελτίωση των συνθηκών της ζωής του, των επιλογών του και της εξειδίκευσης των ασχολιών του που μας οδηγούν σε κοινωνικές δομές. Στις νεολιθικές κοινωνίες, στους συλλέκτες που πέρασαν στο στάδιο της παραγωγής γνωρίζουμε τη συμβολή του φυσικού ορυκτού πλούτου με τα λίθινα εργαλεία για χιλιετίες και άλλωστε η ζωή σε ένα τόπο διαμορφώνεται ανάλογα με τις πηγές-παροχές της γης, του περιβάλλοντος. Από τα αρχαιολογικά ευρήματα συμπεραίνουμε αρμονία με τον ορυκτό πλούτο, καθώς και τη μεγάλη συμβολή του στην ανάπτυξη των κοινωνιών αυτών.

 Αναφορικά με την Αιανή και την περίοδο των υστεροαρχαϊκών και κλασικών χρόνων, εποχή εξέλιξης και ακμής, κατά την οποία εδραιώνονται θεσμοί και διαπιστώνεται αστική οργάνωση και πολιτική ανάπτυξη σε όλο τον ελληνισμό, βόρειο και νότιο, από τύχη έργα μεγάλης πλαστικής διασώθηκαν στη βασιλική νεκρόπολη. Το «από τύχη» δηλώνει ότι γλύτωσαν από τη σύληση και τη διαρπαγή και των αρχαίων και των νεοτέρων. Πρόκειται για έργα σπάνια στο σύνολο της πολιτιστικής κληρονομιάς όλης της αρχαίας Ελλάδας, με πρωτότυπα έργα (δηλαδή όχι αντίγραφα ελληνιστικής και ρωμαϊκής εποχής) ολιγάριθμα. Πρόκειται για τα περίλαμπρα ταφικά μνημεία, ως σήματα βασιλέων και επιφανών νεκρών, όπως αγάλματα λιονταριών, αγάλματα κούρων και κόρης, άγαλμα γενειοφόρου των αρχών του 5ου αι. π.Χ., ζωγραφιστές ιωνικές, ανθεμωτές στήλες, όλα σε ντόπιο μάρμαρο και λίθο, που καθιστούν μοναδική τη νεκρόπολη της Αιανής για όλο το βορειοελλαδικό χώρο και παράλληλα τα επιγραφικά ευρήματα σε παρόμοιο υλικό που χρονολογούνται από τα υστεροαρχαϊκά χρόνια και δηλώνουν τόσο πρώιμα την ευρεία χρήση του γραπτού λόγου.

Τα μάρμαρα Τρανοβάλτου ανήκουν στην Πελαγονική ζώνη και η ηλικία τους ανέρχεται στην Τριαδική-Ιουρασική περίοδο, δηλαδή δημιουργήθηκαν εδώ και κάποιες δεκάδες εκατομμύρια χρόνια, είναι ασβεστιτικά, λευκά και υπόλευκα και είναι κατάλληλα για όλες τις χρήσεις, απλές κατασκευαστικές αλλά και βιομηχανικές. Δεν είναι τα μόνα στην περιοχή μας. Αναρωτιόμαστε το ρόλο τους ως συμβολή στην αρχαία πλαστική, στα αγάλματα, στα αρχιτεκτονικά μέλη, στα ανάγλυφα, στήλες αναθηματικές και επιτύμβιες.

Το πρώτο Εργαστήριο του 2008 είχε επιτυχία, καθώς διερευνήθηκαν οι αρχαίες τεχνικές, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις οι γλύπτες εκμεταλλεύτηκαν τις ευκολίες που προσφέρει η σύγχρονη τεχνολογία. Τα έργα του Εργαστηρίου κοσμούν πλέον ένα ανοικτό χώρο του Μουσείου Αιανής.

Από το 2009 το Εργαστήριο-Συμπόσιο επέκτεινε τον προβληματισμό για τις αρχαίες τεχνικές, διερευνώντας πλέον και τη σχέση του χρώματος με το μάρμαρο, καθώς είναι γνωστό ότι μεγάλο μέρος των αρχαίων γλυπτών επιχρωματίζονταν. Γλύπτες και ζωγράφοι πειραματίστηκαν πάνω στο μάρμαρο σε αρχαίες και σύγχρονες μεθόδους ζωγραφικής, με υλικά προερχόμενα από την φύση, με υλικά γνωστά από την αρχαιότητα και τέλος με σύγχρονα συνθετικά χρώματα.

Κατά το 2010 και 2011 συνεχίσαμε πειραματικά στους προβληματισμούς που τέθηκαν τα προηγούμενα χρόνια. Ψυχή του Συμποσίου για πέμπτη χρονιά, φέτος, συνεχίζει να είναι ο Θάνος Καρώνης, τον οποίο πλαισιώνει μία νέα ομάδα καλλιτεχνών από τα Πανεπιστήμια της Θεσσαλονίκης και της Φλώρινας.

Μετά τις επιτυχημένες εφαρμογές στη ζωγραφική με την μέθοδο της εγκαυστικής και αυγοτέμπερας (τα επιζωγραφισμένα γλυπτά παρέμειναν εκτεθειμένα στις καιρικές συνθήκες ήδη έναν χρόνο και παραμένουν αναλλοίωτα) ο Ντίνος Παλιάν θα συνεχίζει τους πειραματισμούς με τη συμβολή ειδικών αρχαιολόγων, καθώς και ντόπιων καλλιτεχνών.

Τα αποτελέσματα είναι ήδη περισσότερο από ενθαρρυντικά. Ήδη αποδεικνύεται ότι αντίστοιχα πειράματα από ερευνητές του εξωτερικού, κατέληξαν σε λάθος συμπεράσματα εξαιτίας αστοχίας των υλικών. Αναφέρομαι στην επιζωγράφιση γύψινων εκμαγείων, που επιχείρησε η Γλυπτοθήκη του Μονάχου και αντιμετωπίστηκε με πολλή επιφύλαξη.

Όπως και τα προηγούμενα χρόνια πρόγραμμα είναι ανοικτό στο κοινό και οι επισκέπτες μπορούν να ενημερωθούν από τους ίδιους τους καλλιτέχνες (γλύπτες και ζωγράφους) καθημερινά, από τις 9 το πρωί έως τις 2 το μεσημέρι και από τις 6 το απόγευμα έως τις 9 το βράδυ, μέχρι τις 14 Ιουλίου στον αύλειο χώρο του Μουσείο Αιανής.

Το ίδιο διάστημα του Εργαστηρίου-Συμποσίου ο συντηρητής και ψηφιδογράφος Γρηγόρης Τζαναμπέτης θα εκπαιδεύει ομάδα μικρών μαθητών της Αιανής στην κατασκευή ψηφιδωτού. Το έργο που θα δημιουργήσει η ομάδα των μαθητών θα τοποθετηθεί στο αίθριο του Μουσείου.

Η τελική παρουσίαση των έργων και των αποτελεσμάτων του Εργαστηρίου-Συμποσίου θα γίνει στις 14 Ιουλίου στις 8 το βράδυ στο Αρχαιολογικό Μουσείο Αιανής.

 Αξίζει να σημειωθεί ότι τα μάρμαρα είναι προσφορά των τοπικών επιχειρήσεων μαρμάρου του Τρανοβάλτου: ΕΜΑΤΚ ΑE, ΤΡΑΝΟΒΑΛΤΟ, ΚΩΝ. ΤΖΙΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ & ΣΙΑ ΟΕ ΚΑΙ ΜΑΡΜΑΡΑ ΚΟΖΑΝΗΣ Ι. ΠΑΠΑΘΥΜΙΟΠΟΥΛΟΣ.

Χορηγοί τα προηγούμενα χρόνια ήταν η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Κοζάνης, ο Δήμος Αιανής και ο Δήμος Κοζάνης. Φέτος, με την οικονομική κρίση που καλπάζει, το Εργαστήριο-Συμπόσιο στηρίζει η Περιφερειακή Ενότητα Κοζάνης, χάρη στο προσωπικό ενδιαφέρον του Αντιπεριφερειάρχη κ. Γιάννη Σόκουτη. Οι δαπάνες έχουν μειωθεί στα άκρως απαραίτητα και οι καλλιτέχνες συμμετέχουν δωρεάν, ο εθελοντισμός, άλλωστε, γίνεται πράξη εδώ και δεκαετίες στο Αρχαιολογικό Μουσείο Αιανής, το οποίο στηρίζουν πάντα ο Σύλλογος των Φίλων του Μουσείου και Αρχαιοτήτων, οι εκάστοτε εργαζόμενοι στις ανασκαφές και πολλοί αρχαιόφιλοι πολίτες.