Εκτύπωση

nikif27.12 4135 1«Ἄει. Μᾶς ἔφυγι κι ἡ θκή μας ἡ Χαρίκλεια, κουρίτσ’ τ’μπαρμπαΘύμν’ τ’Τζουκουτζήμ’ κι τς θχειάκους τςΜαρίας ἀπ’ τ’Βουγγόπιτρα κι πρώτ’ ἀξαδέρφ’ τ’παπαΝικόλα κι τ’παπαΧαράλαμπ’ ἀπ’ τς Λαζαράδις. Ἡ μπαρμπαΘύμνιους εἶχι τοὺν Νικόλα 1926, τ’Χαρίκλεια 1928 κι τοὺν Χιλλέα 1941.

Ἡ Χιλλέας παντρέφκι ‘νΚαίτη 1940 τ’Γκαλτσουχρήσου, γέντσαν ἕνα κουρίτσ’ κι ἕνα πιδὶ κι ὕστιρα σκουτῶθκι στοὺ στρατό. «Λέλεμ’ τοὺ καψουπαίδ’» ἴλιγι κι ἔκλιγι ἡ Λένου ἡ γειτόντσα μας.

Ἡ μπαρμπαΘύμνιους εἶχι ἀδέρφχια τοὺ Τζουκουϊάνν’, τοὺν Γκισιλούλ’, κι ἀδιρφὲς τ’Μαρία τ’Σταθουβασίληνα κι τ’Λίνα ‘μΠαδημητρουνικόλινα. Αὐτὰ ἦταν πιδγιὰ τ’Τζουκουνικόλα κι τς Κουντύλους, ἀδιρφὴ τ’πατέραμ’ τ’Στέργιου τ’Πιτσιλόπουλ’.

Τ’Χαρίκλεια ‘μπάντριψαν μὶ τοὺν Ἀντών’ τοὺν Σταθόπουλου 1914 μὶ κουμπάρου τοὺν θκόμας τοὺν Δημήτρη. Ἕνα χόβ’ ἡ Γκισιλούλτς μὶ τοὺν Γιάνν’ τοὺ δάσκαλου τοὺν Νατσιόπουλου, ἀπ’ ἦταν μπρατμὸς μὶ τοὺν Ἀντών’, ἔφκιασαν τοὺ προυξινιὸ κι ἔτσιας παντρέφκι ἡ Ἀντώντς μὶ τ’Χαρίκλου, γιὰ νὰ σμαζουχτῆ κιαὐτός.

Ἡ Ἀντώντς ἦταν πιδὶ τ’Σταθουϊάνν’ π’τοὺν ἴλιγαν κι Βαμπούλ’, κι ἀδιρφὸς τ’Σταθουγιώρ’ πατέρα τ’Κιραυνοῦ, γιατ’ἦταν ντὶπ γαλατσιάνγκους σὰν τς βαμπούλις, ὅπους κι ἡ Γιουργούλτς ἡ φουτουγράφους. Οἱ γραμματζμέν’ τςλέν’ πόπ κόρν κι μεῖς στοὺ χουργιὸ τςἴλιγάμι βαμπούλις. Ἅμα χήρηψι ἡ Σταθουϊάνντς, ξαναπαντρέφκι στοὺ Δέλνου. Κι ἅμα ἔρχουνταν στοὺ χουργιὸ μὶ τ’γναῖκατ’, ἔρχουνταν στ’ μάνναμ’, ἀπ’ ἦταν κι αὐτὴν Διλνιώτσα.

Ἡ ἔρμους ἡ Ἀντώντς ἀπόμκι μαναχός στοὺ χουργιὸ κι τράνιψι στ’ θχειάκουτ’ ‘νΚυρατσοῦ μαζὶ μὶ τοὺν ἀξάδιρφουτ’ τοὺν Νικόλα τοὺν Κιραυνό. Ἡ Κυρατσοῦ προυτοῦ ἀπ’ τοὺ Νικόλα εἶχι πιδὶ ἕναν Χιλλέα, ἀπ’ πέθανι καμνιὰ 18 χρόνια. Γιατιαὐτὸ κι εἶχαν Χιλλέα ἡ Νικόλας ἡ Κιραυνός, ἡ Ἀνέστς τ’Τζικουλιόλιου κι ἡ Μήκας τ’Μακρυϊάνν᾿.

Ἀντάμα μὶ τοὺν ἀξάδιρφουτ’ τοὺν Νικόλα ἀπ’ ἦταν μάστουρας γιρὸς ἔμαθι ‘νξυλουργικὴ κι ἔτσια ἔβγαζι τοὺ ψουμίτ’. Ἡ Ἀντώντς δὲν μιλοῦσι ντίπ, ἔτσ’ γιννήθκι, κι ἦταν ἀγαθὸς ἄνθρουπους κι συνέχεια χαμουγιλαστός.

Ἅμα σχουρέθκαν ὅλ’ οἱ Τρανοὶ ἡ Χαρίκλεια ἀπόμκι στ’ νύφη τς ‘νΚαίτη κι στ’ἀμψίδγια τς στοὺν Θύμνιου κι τ’Μαρία κι ‘ν τήρσαν ὥσπου σχουρέθκι κι ἡ Χαρίκλεια μας.

Θιὸς σχουρέστην κι καλὸν παράδεισουν νὰ ἔχ’ κι αὐτὴν κι ὅλ’ οἱ παλιοί μας. Ἄει, Δόξα Τουν, κι νὰ μᾶς καρτιροῦν».

Τιτράδ’ Μισουπιντηκουστῆς 13.5.2020

ἀ κι τς ἁγίας Γλυκηρίας μὶ τοὺν σεισμὸ τ’1995 σὰν σήμιρα

παπαδγιὰ Ἀφρουδίτ’

κι ἡ γιόςτς ἀρ.νι.μα.

xarikl135