Εθελοντές
Το πιο δύσκολο πράγμα που μπορείς να ζητήσεις από τους γύρω σου τις μέρες που διανύουμε είναι ο εθελοντισμός. Το κίνημα που γνώρισε τις δόξες του σε μια περίοδο ένδοξη για τη χώρα, την ώρα αυτή βρίσκεται σε λήθαργο. Και πως να κατηγορήσεις αυτούς που σου απαντούν στο αίτημα για συμμετοχή σε εθελοντικές δράσεις «καλά με τόσα προβλήματα θα ασχοληθούμε με τον εθελοντισμό;».
Ουσιαστικά φαντάζει παράλογο, λοιπόν, το να ποντάρεις στην κοινωνία των πολιτών σε μια στιγμή που ισχύει το «ο σώζων εαυτόν σωθήτω». Σε μια συγκυρία που τα προσωπικά προβλήματα μεγεθύνονται και ο καθένας κλείνεται στο δικό του καβούκι.
Κι όμως αυτή τη στιγμή στην πραγματικότητα το πεδίο του εθελοντισμού είναι λαμπρό.Γιατί σε περιόδους κρίσης είναι που πρέπει η κοινωνική συνοχή να ισχυροποιείται. Σε περιόδους κρίσης είναι απαραίτητο να στραφούμε στο διπλανό μας, να του προσφέρουμε και να μας προσφέρει.
Oλο αυτό είναι εφικτό μέσα από οργανωμένες δράσεις πολιτών που δεν αντιλαμβάνονται τον εθελοντισμό ως αποτυχημένη απόπειρα υποκατάστασης του σμπαραλιασμένου κρατικού μηχανισμού, αλλά ως ένδειξη αλληλεγγύης και συμμετοχής σε κάτι που μας αφορά όλους.
Σκέψου, λοιπόν, ως μέλος της μιας κοινότητας και δράσε τοπικά, μοιάζει να είναι το σύνθημα για όλους όσοι αντιλαμβάνονται την κρισιμότητα των στιγμών και επενδύουν ταυτόχρονα στην ατομική υπευθυνότητα.
της Ιωάννας Κωσταρέλλα από το ΧΡΟΝΟ