ΟΛΑ στὴν Ἐκκλησία μας τελοῦνται Σήμερον.
Ὅλες οἱ ἀλήθειες εἶναι ἕνα διαρκὲς παρόν.
Τὰ πάντα εἶναι ὁλόφρεσκα! Πουθενὰ ναφθαλίνη.
Πόσο ὑπέροχο εἶναι αὐτὸ τὸ γεγονός!
Ἔτσι θὰ εἶναι καὶ ἡ Εὐλογημένη Βασιλεία.
Ἕνα διαρκὲς Σήμερον!
ΑΥΤΗΝ τὴν θαυμαστὴ ἀλήθεια βλέπει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος καὶ λέγει γιὰ τὸν Σταυρό:
«Σήμερον ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστὸς εἶναι ἐπὶ τοῦ Σταυροῦ. Ἐμεῖς ὅμως ἔχουμε γιορτὴ καὶ πανήγυρι πνευματική. Γιὰ νὰ μάθης, ὅτι ὁ Σταυρὸς εἶναι γιορτὴ καὶ πανηγύρι πνευματικό.
Πρῶτα ὁ σταυρὸς ἦταν ὄνομα καταδίκης.
Τώρα ὅμως εἶναι πρᾶγμα τιμῆς.
Πρῶτα ἦταν σύμβολο καταδικαστικό.
Τώρα ὅμως ἔγινε ὑπόθεσι σωτηρίας.
Ὁ Σταυρὸς ἔγινε γιὰ μᾶς αἴτιος μυρίων ἀγαθῶν.
Ὁ Σταυρὸς μᾶς ἀπάλλαξε ἀπὸ τὴ πλάνη.
Ὁ Σταυρὸς μᾶς φώτισε, ἐνῶ καθόμασταν στὸ σκοτάδι.
Ὁ Σταυρὸς μᾶς συμφιλίωσε μὲ τὸν Θεό, ἐνῶ εἴχαμε ἔχθρα.
Ὁ Σταυρὸς μᾶς ξανάφτιαξε οἰκογένεια, ἐνῶ εἴχαμε ἀποξενωθῆ.
Ὁ Σταυρὸς μᾶς ἔφερε κοντά, ἐνῶ ἤμασταν μακριά.
Ὁ Σταυρὸς εἶναι ἀναίρεσι τῆς ἔχθρας.
Ὁ Σταυρὸς εἶναι εἰρήνη καὶ ἀσφάλεια.
Ὁ Σταυρὸς ἔγινε γιὰ μᾶς μυρίων ἀγαθῶν θησαυρός-ἀποθήκη.
Γιαὐτὸ δὲν περιπλανώμαστε πλέον στὶς ἐρημιὲς (μὲ τὸν δαιμονισμένο).
Διότι γνωρίσαμε πλέον τὴν ἀληθινὴ ὁδό.
Δὲν ζοῦμε πλέον ἔξω ἀπὸ τὸ βασιλικὸ παλάτι.
Διότι βρήκαμε ἐπὶ τέλους τὴν θύρα.
Δὲν φοβούμαστε πιὰ τὰ πυρωμένα βέλη τοῦ διαβόλου.
Διότι εἴδαμε τὴν πηγή.
Ἐξ αἰτίας του δὲν θρηνοῦμε πλέον χηρεία.
Διότι πήραμε τὸν Νυμφίο.
Δὲν φοβούμαστε τὸν λύκο.
Διότι ἔχουμε τὸν Καλὸ Ποιμένα.
«Ἐγὼ εἶμαι, λέγει, ὁ Καλὸς Ποιμένας».
Ἐξ αἰτίας του δὲν φοβούμαστε τὸν τύραννο.
Διότι εἴμαστε δίπλα στὸν Βασιλιᾶ.
Γιὰ ὅλους αὐτοὺς τοὺς λόγους γιορτάζουμε Σήμερον.
Διότι τελοῦμε τὴν μνήμη τοῦ Σταυροῦ! (ΕΠΕ 36,8).
Κυριακὴ Σταυροπροσκυνήσεως
22.3.2020
ἀρ.νι.μα.
270 λέξεις.